Τρίτη, Απριλίου 22, 2008

JESUS THANKS FOR THE 36

Η εικόνα του Ριβάλντο το βράδυ της Κυριακής να δίνει συνέντευξη φορώντας μπλούζα που έγραφε JESUS THANKS FOR THE 4 αλλά κυρίως αυτά που έλεγε και ο τρόπος που τα έλεγε, ήταν θλιβερή για έναν μεγάλο παίχτη εντός των γηπέδων που αποδεικνύεται πολύ μικρός σαν άνθρωπος εκτός γηπέδων, και προσβλητική για όλους αυτούς που για τρία χρόνια τον αγάπησαν και τον αποθέωσαν. Ο Ρίμπο πίστεψε πως μπορούσε να αγαπηθεί από τους φιλάθλους του Ολυμπιακού περισσότερο από την ίδια τους την ομάδα και όταν προφανώς διαψεύστηκε άρχισε να συμπεριφέρεται αλλοπρόσαλλα.

Στον αγώνα του πρώτου γύρου στο Καραϊσκάκη όταν ο Ριβάλντο αγωνίστηκε για πρώτη φορά αντίπαλος του Ολυμπιακού η αντιμετώπισή του από τους φιλάθλους ήταν εντελώς ουδέτερη. Κανείς δεν ασχολήθηκε μαζί του πριν κατά τη διάρκεια και μετά το τέλος του αγώνα και μόνο η ανάρτηση ενός πανώ που έγραφε πως οι μεγάλοι παίκτες παίζουν σε μεγάλες ομάδες μπορούσε να θεωρηθεί ως εχθρική πράξη αν και στρεφόταν προφανώς κατά της ΑΕΚ και δεν ήταν προσβλητικό για το Ριβάλντο. Στη χώρα μας όπου έχουμε ζήσει απίστευτες και χυδαίες στιγμές με τους οπαδούς της ΑΕΚ εναντίον του Μπάγιεβιτς και του Αλεξανδρή του ΠΑΟ εναντίον του Ιωαννίδη και του Ολυμπιακού εναντίον του Αποστολάκη (αν και εκεί δεν την πλήρωσαν τα συγγενικά του πρόσωπα όπως στις άλλες περιπτώσεις) η αντιμετώπιση του Ριβάλντο από τους οπαδούς του Ολυμπιακού ήταν υποδειγματική. Οι φίλαθλοι του Ολυμπιακού σεβάστηκαν το Ρίμπο και τα όσα πρόσφερε στην ομάδα τους, εκείνος με τη συμπεριφορά του στο φινάλε του πρωταθλήματος δεν τους σεβάστηκε.

Ο Ριβάλντο ήρθε στην Ελλάδα στην πιο δύσκολη στιγμή της καριέρας του όταν στην Ιταλία τον χαρακτήριζαν πρώην ποδοσφαιριστή και οι περισσότεροι πίστευαν πως δεν θα ξαναέπαιζε ποδόσφαιρο αξιώσεων. Απέδειξε πως στο Ελληνικό πρωτάθλημα μπορούσε ακόμη να κάνει τη διαφορά αλλά στο champions league δεν μπορούσε να βοηθήσει ουσιαστικά και χρόνο με το χρόνο αυτό γινόταν όλο και πιο εμφανές.

Την πρώτη χρονιά στον Ολυμπιακό έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην απομάκρυνση του Ντούσαν Μπάγιεβιτς ενώ πέρυσι προσπάθησε με τη συμπεριφορά του να χαλάσει τη φιέστα για την κατάκτηση του πρωταθλήματος και σε μεγάλο βαθμό τα κατάφερε. Είχε φροντίσει λοιπόν να δείξει από πολύ νωρίς δείγματα της συμπεριφοράς του και του ανείπωτου εγωισμού του που δεν μπορούσε να υποτάξει για το καλό της ομάδας.

Παρακολουθώ το ελληνικό ποδόσφαιρο 35 χρόνια και το τελευταίο πράγμα που επιθυμώ είναι να παίρνει το πρωτάθλημα ο Ολυμπιακός στα χαρτιά και με τρόπο αμφισβητούμενο. Σίγουρα δεν είμαι ευχαριστημένος από την εξέλιξη στο πρωτάθλημα αν και ο φετινός Ολυμπιακός ήταν φτιαγμένος για να αντιμετωπίσει τις προκλήσεις των Ευρωπαϊκών αγώνων. Γι΄αυτό το λόγο πιστεύω πως ήταν λάθος η απομάκρυνση του Τάκη Λεμονή με τον οποίο δεν θα χάναμε το παιχνίδι με την ΑΕΚ και θα ήμασταν και πάλι πρωταθλητές.

Σε κάθε περίπτωση δεν πρέπει να ξεχνάμε πως το ποδόσφαιρο είναι ένα παιχνίδι με κανόνες τους οποίους όλοι πρέπει να σέβονται και πολλές φορές και για διάφορους λόγους ομάδες που δεν τηρούν τους κανόνες μηδενίζονται. Επίσης δεν μπορούμε και δεν πρέπει να ξεχνάμε το πρωτάθλημα που πήρε η ΑΕΚ το 1979 με τη διαιτησία του Παμπορίδη την τελευταία αγωνιστική με αποτέλεσμα να μην κατέβει ο Ολυμπιακός στο μπαράζ, το πρωτάθλημα του 1989 που δόθηκε στο Γιδόπουλο και το αποκορύφωμα όλων το πρωτάθλημα του δακρυγόνου όταν διακόπηκε ο αγώνας ΑΕΚ – Ολυμπιακού (στο τελευταίο λεπτό με το σκορ 1-2 και την ΑΕΚ με 10 παίκτες) και ξανάγινε στο βούρκο της Ρόδου. Ούτε βέβαια μπορούμε να ξεχάσουμε πως στα τελευταία 12 πρωταθλήματα το μοναδικό που δεν κατέκτησε ο Ολυμπιακός το πήρε ο Δούρος.

Γι΄αυτό η καλύτερη απάντηση στο Ριβάλντο είναι JESUS THANKS FOR THE 36 και ελπίζουμε του χρόνου να έρθει ο Ντούσαν για το 37ο .

6 σχόλια:

adamo είπε...

Όπως έγραψα και στο blog μου, ο Ρίμπο με αυτό που είπε έχασε το σεβασμό μας.

Σε ότι αφορά δε το 37ο, παρακαλάω να μην είναι ο Ντούσαν. Ξαναζεσταμένο φαγητό...

Ανώνυμος είπε...

Όπως πολύ σωστά επισημαίνεις "το ποδόσφαιρο είναι ένα παιχνίδι με κανόνες τους οποίους όλοι πρέπει να σέβονται".
Το ζήτημα είναι πως πέρα από τους αξιοσέβαστους γραπτούς, υπάρχουν και οι αδιαμφισβήτητοι άγραφοι κανόνες. Οι μετέχοντες στα του ποδοσφαίρου είναι υποχρεωμένοι -για τους τύπους- να τηρούν τους πρώτους και -για την ουσία- να σέβονται τους δεύτερους.
Ο κ. Κόκκαλης όλα αυτά τα χρόνια έχει εμφανίσει μία αξιοσημείωτη συνέπεια καταστρατήγησης των άγραφων κανόνων του ποδοσφαίρου. Τους γραπτούς ούτως ή άλλως τους "ρυθμίζει" όποτε και όπως θέλει!
Στοιχειώδης άγραφος νόμος είναι το ότι η εικόνα στο γήπεδο κατά πρώτον και τα αποτελέσματα κατά δεύτερον, προκύπτουν μέσα από τη φιλοσοφία του εκάστοτε προπονητή και την προετοιμασία της ομάδα.
Για να μην μακρυγορήσω άλλο κι επειδή είναι σαφές αυτό που υπονοώ, θεωρώ ότι καλό θα ήταν η διοίκηση του Ολυμπιακού, να μην κάνει επιλεκτική χρήση των κανόνων. Όχι τίποτε άλλο, αλλά το ποδόσφαιρο παρακολουθείται ενίοτε και από νοήμονες ανθρώπους.

adamo είπε...

@papadim:
"Ο κ. Κόκκαλης όλα αυτά τα χρόνια έχει εμφανίσει μία αξιοσημείωτη συνέπεια καταστρατήγησης των άγραφων κανόνων του ποδοσφαίρου."

Πες μου μια ομάδα στην Ελλάδα που δεν το κάνει αυτό.

Ανώνυμος είπε...

Φίλε Ηρακλή, επανέρχομαι στο σχολιασμό της άποψής σου, γιατί νομίζω ότι «οφείλω» να αναφερθώ και στη στάση του Ρίμπο. Ο λόγος που δεν το έκανα στο αρχικό μου σχόλιο, σχετίζεται με το γεγονός πως κρίνω τη συμπεριφορά του απόλυτα «συνεπή» με την έως τώρα στάση ζωής του.
Ο Vítor Borba Ferreira από την ένδεια, τον υποσιτισμό και τη δυστυχία των favelas του Recife, μπόρεσε με το πείσμα του και το αστείρευτο ταλέντο του, να μεταμορφωθεί στο υπέρλαμπρο ποδοσφαιρικό αστέρι με το όνομα Rivaldo. Όλοι όσοι όμως έχουν κατά καιρούς θαυμάσει τις περίτεχνες ενέργειές του εντός των γηπέδων, έχουν παρακολουθήσει και τις άκομψες λεκτικές επιθέσεις έξω από αυτά, εναντίον όλων όσοι κατά τη γνώμη του έθιγαν την ποδοσφαιρική του υπόσταση.
Το ταπεινό παρελθόν είμαι σίγουρος ότι κυνηγάει το μεγάλο Ρίμπο και το ένστικτο της επιβίωσης και της αυτοσυντήρησης ξυπνά μέσα του, όταν αισθανθεί απειλή, ακόμα και τώρα που δρέπει τις δάφνες της λαμπρής του καριέρας. Ο Σωκράτης Κόκκαλης με την περσινή του στάση δεν ξέρω αν έθιξε περισσότερο τον ποδοσφαιρικό εγωισμό του μεγάλου άσσου ή τα ιερά και όσια που αυτός έχει οριοθετήσει για την οικογένειά του. Αυτό που νομίζω ότι μετράει τη στιγμή αυτή είναι ότι το «πληγωμένο θηρίο», προτάσσοντας νύχια και δόντια, καταφέρεται πλέον εναντίον οιασδήποτε ιδέας, πράξης, ενέργειας που συσχετίζεται με τον άσπονδο εχθρό του.
Ο Ριβάλντο δε «σεβάστηκε» την περσινή φιέστα του Ολυμπιακού, γιατί ο πρόεδρός του με τη στάση του τον ακύρωσε στην πράξη από πρωταγωνιστή της. Ο Ριβάλντο «αναθεμάτισε» τους τίτλους με τον Ολυμπιακό, γιατί ο Κόκκαλης τον αποκαθήλωσε στα μάτια των οπαδών για τους οποίους έδινε το είναι του. Προσωπικά θεωρώ ότι ουδείς αμφισβητεί πως η διοίκηση ενός μεγάλου συλλόγου όπως ο Ολυμπιακός όφειλε να αποτίσει φόρο τιμής, απέναντι στο μεγαλύτερο όνομα που έχει φορέσει ποτέ την ένδοξη φανέλα του.
Ο μικρός Vitor Borba Ferreira κάποτε «σκύλιαζε» στις αλάνες του Recife για το ξεροκόμματο, που θα του εξασφάλιζε την επιβίωση. Ο μεγάλος (κυριολεκτικά και μεταφορικά) Ριβάλντο τώρα «σκυλιάζει» στα γήπεδα για την αποθέωση του κόσμου.
Το κατά πόσο στην υστεροφημία του θα μετρήσουν τα αναθέματα των οπαδών του Ολυμπιακού, αυτό μάλλον θα το κρίνουν μελλοντικά οι ιστορικοί του ποδοσφαίρου.

Ανώνυμος είπε...

Να τα χαίρεσαι τέτοια πρωταθλήματα! Άντε και του χρόνου κάτι πιο πρωτότυπο. By the way, ποιος τα έβαλε τα γκολ στην νίκη 3-0 στην Καλαμαριά?

adamo είπε...

@Ανώνυμος:
Ο Κατσαβάκης με τον Δαμήλο.